Goedemorgen,
Het is weer bijna zover. Het Kerstfeest. Dit feest was ooit de aanleiding tot mijn eerste aanvaring met het clerus. Enfin, clerus, de godsdienstleraar. Als braaf kereltje van 10, uit het Gentse volgde ik godsdienst, zoals dat betaamde. En op die leeftijd was ik een nog een braaf Vlaams manneke die altijd goed oplette in de klas, maakt U zich geen zorgen, daarna is alles goedgekomen.
In de geschiedenisles hadden we geleerd dat je nooit het jaar 0 mocht zeggen, want dat zoiets niet kon bestaan. Niet onbelangrijk, die tiep van geschiedenis deelde ons plechtig mede: “Onze jaartelling is de Christelijke jaartelling.”
Twee dagen later, godsdienstles. Die vergrijsde naar moteballen ruikende figuur van godsdienst maakt ons deelgenoot van het Kerstverhaal, “Op 25 december, werd het Kindeke Jezus geboren.” Om eventjes te tonen dat ik bij de pinken was, steek ik mijn vinger op en krijg de toestemming te spreken.
“Meneer, gij vergist U, t’is op den eerste januari, dat diene kleine ontsnapt is aan Maria haar baarmoeder. Want in de geschiedenisles heeft men ons verteld dat onze jaartelling begint op de geboorte van de verlosser. Ge zijt dus een week mis”
Daar kon onze gerespecteerde burger niet echt mee lachen, temeer omdat hij niet direct een kant en klaar antwoord klaar had. Daar had die droogstoppel zelf nooit bij stilgestaan, dat er ergens in bijna 2000 jaar gefoefeld was met een week. En dat vinden die leraars dus niet echt leuk om voor aap gezet te worden door een 10-jarige snotaap.
Nen ellenlange uitleg over de zon die draait en de kalenders die bijgewerkt moeten worden door de jaren heen was het gevolg.
Nog steeds niet overtuigd, replikeerde ik, en dat had ik dus beter niet kunnen doen: “Nu snap ik wat het geloof betekent, meneer. Ik moet gewoon geloven wat gij mij vertelt, maar dus vooral niet denken, Ja? En als ik het niet geloof, zult gij mij wel een andere blaas wijsmaken.”
Resultaat, U raadt het al, met mijn klikken en mijn klakken naar de directeur. Nu had die directeur ook niet direct een antwoord klaar op die kalender die niet klopte. En ik had zo lichtjes de indruk dat die directeur en de clerusman niet direct de grootste vrienden waren, Dus kwam ik er vanaf met een uurtje papiertjes rapen op de speelplaats.
Het uitnodigen van een eenzame is nog zoiets, want als we iets doen moeten we het goed doen. Dus als de ganse familie gezellig, of wat daarvoor moet doorgaan, bijelkaar zit moet er persé een eenzame uitgenodigd worden. Dat kan gaan van de Burgemeester van Schellebelle tot een of andere arme sloeber die al jaren aan de drank is. Het mooie van gans die kermis, en neen ik ben geen t vergeten, wel degelijk kermis, is dat ons geweten gesust is met één keer per jaar zoeits te doen, de andere 364 dagen van het jaar kan dat gajes van eenzamen, gaan eten bij Poverello en dus de pot op.
Gezellig kerstfeest, en wie mij wil uitnodigen op zijn kerstdiner moet er wel mijn twee nakomelingen en echtgenote bijnemen, want ik ben een eenzame met stijl.
Amen
Aha, mr. Wise Guy – en reeds op zo’n prille leeftijd! 😉
Daar moesten problemen van komen…
Ik begrijp je ergernissen wat al het (meestal commerciële) gedoe rond Kerstmis betreft…
Aan het essentiële wordt meestal voorbijgegaan.
Voor mij is Kerstmis in de eerste plaats nog altijd een kerkelijk feest – kan ook niet anders gezien mijn leeftijd. Zo werden wij ook opgevoed. Familie is ook héél belangrijk in die periode, maar dan bedoel ik ‘the close family’ – kinderen en kleinkinderen en eventueel de ouders. Geen luxemaaltijd en dure cadeautjes ( dit jaar hebben we die zelfs afgeschaft).
Gewoon met Kerstavond gezellig samen zijn en eenvoudig eten, genieten van de kinderen en de 3 kleintjes – de enigen die van oma een geschenkje krijgen omdat ik de Heilige Man op 6 december niet binnen gelaten heb…
Ook de kerstmuziek vind ik iets hebben dat andere muziek niet heeft en ik heb het hier niet over Jingle Bells en A White Christmas….Neen, de Engelse Christmas Carols, de kerstmuziek van de renaissance en de barok, Bach…ah! De hemel op aarde – eventjes toch!
Ik wens je samen met vrouwtje en kinderen Vreugdevolle Kerstdagen!
Jij bent helemaal geen eenzame, want je hebt vrouw en kinderen, dus…
Prettige Kerstdagen en mijn beste wensen voor het Nieuwe Jaar!
bezorg me Uw adres en ik stuur een voedselpakketje voor 4 personen op.
Die jaartelling heb ik even opgezocht. Niet simpel man.
Uwe leraar heeft het een beetje te eenvoudig voorgesteld. Had ie wel pecht dat jij daar in de klas zat.
Niet om nu de brutale snotneus te willen uithangen, maar ik dacht dat de historische Jezus ergens in april geboren was. Dat kerkelijke feest is er eeuwen later maar van gemaakt, om de barbaren een christelijke variant aan te bieden in de plaats van het midwinterfeest, waarbij heidense goden aanbeden werden. Dit geldt volgens mij voor zo’n beetje alle christelijke feesten. Wie de origine van de christelijke feesten wil traceren kan volgens mij in veel gevallen nog best bij de orthodoxe Joden te rade gaan. Want die vieren geen kerst…..
Door de jaren heen is kerstmis meer een gezelligheidsfeest geworden, mede door de vercommercialisering. Net zoals carnaval, dat ook een christelijke basis heeft, staat het iedereen vrij om het feest naar eigen goeddunken in te vullen. Zelf zie ik het als een gelegenheid om een feestje te brouwen dat van het tradionele afwijkt, met gezelligheid als basisgedachte. Vroeger, toen ik traditiegetrouw bij mijn ouders naar het kerstdiner moest, was dat veelal dik tegen mijn goesting. Het was zoooo saai! Dat wilde ik mijn kinderen niet aan doen. Vandaar mijn originele(re) aanpak. En zie! Allen, zonder uitzondering, kijken vol verwachting uit naar wat ik deze kerst weer uit mijn mouw geschud heb. Leuk toch?
Bij deze nog een vrolijke kersttijd toegewenst!
Voor mij geen georganiseerde opgeprikte gezelligheid. Waarvoor mijn dank aan God. Ik zit lekker alleen thuis op mijn dooie gemakje. Ik zie mij graag (dat is goed Vlaams, wel?) en ben daarom in goed gezelschap. Voor mij is het iedere dag kerst, zo rijk als ik het heb hier in Nederland. Eh, pardon, daar in Nederland, van Vlaanderen uit gezien.
Over die jaartelling: Christus schijnt zelfs niet eens in zijn geboortejaar te zijn geboren. Het maakt mij niet uit, áls hij maar een keer is geboren. Eén keer ja. Dat lijkt mij wel genoeg.
Kerst is toch gewoon het lichtfeest van de Germanen om het zonnewenden te vieren. Constantijn heeft dit gemixed met de Christelijke religie…
Ik vind kerst ook één grote kermis, met veel hypocrisie en emmers vol slijm…
Als je na kerst nog eenzaam bent, zijn jullie van harte uitgenodigd om bij ons te komen eten.
Goedenavond,
Aan allen bedankt voor de reacties. Enne, Duvel. Laat dat pakketje maar komen! Liefst met speculoos want die zijn hier moeilijk te vinden.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders