Nieuws en teenagers

Goedenamiddag,

Alweer opgesloten. Nic op zijn kamer. Een kleine transistorradio in de hand. Ja, die had hij gepikt in een supermarkt waar men er niet op verdacht was dat een dertienjarige met een engelensmoeltje een diefje zou kunnen zijn. Het stelen gaf Nic geen enkele voldoening, het resultaat daarentegen wel. Nu kon hij ’s avonds tijdens het lezen tenminste naar het nieuws luisteren. De zaterdagavonden waren de voetbalwedstrijden in eerste klasse een waar genoegen. Het voetbal kon Nic gestolen worden, maar een stem vanuit een voetbalstadion met het rumoer op de achtergrond waren een waar genoegen om zich niet alleeen te voelen. In het donker met het radiootje, volume op minimum, om niet gesnapt te worden was Nic aan het genieten. Reagan president van Amerika, na 444 dagen zijn de Amerikaanse gegijzelden uit hun ambassade in Teheran vrijgelaten, Anne Frank’s boek blijkt gecensureerd te zijn door haar vader, Otto Frank. “Zal ik ooit ook zo’n vader worden? ” Dacht Nic. “Zal ik ook ooit mijn kinderen straffen opleggen? Zal ik ook ooit mijn kinderen censureren? Neen!” Beloofde Nic aan zichzelf. “Als ik ooit kinderen heb zal ik proberen om hun doen en laten in goede banen te leiden maar zonder hen te koeionneren.” Met die gedachte wijdde Nic zijn aandacht terug aan de radio waar de tweede helft van de voetbalwedstrijd begon.

Advertenties